در مورد پیرگوشی در سالمندان چه می‌دانید؟ متاسفانه با افزایش سن و آغاز دوران پرچالش سالمندی، کم کم اندام‌های مختلف بدن ضعیف می‌شوند و نمی‌توانند با قدرت و راندمان جوانی، فعالیت کنند. این مشکل در برخی اندام‌ها کمتر آزاردهنده است ) به عنوان مثال از کار افتادن تخمدان در اثر یائسگی و افزایش سن مشکل چندانی ایجاد نمی‌کند جز اینکه فرد قدرت باروری را از دست می‌دهد) اما تحلیل رفتن اندام‌های حسی می‌تواند عواقب گسترده و هولناکی در پی داشته باشد. وقتی دریچه‌های ارتباطی فرد با محیط پرهیاهوی بیرون تحلیل روند، آثار مخرب محرک‌های آسیب‌رسان بیشتر احساس می‌شود و روند درمان روح و جسم سالمند دشوارتر از قبل.

پیرگوشی سالمند به اختلالی تدریجی و پیشرونده در سالمندان می‌گویند که با کم شدن شنوایی فرد همراه است. Presbycusis‌ یا پیرگوشی سالمند مشکلی شایع است که به طور متوسط زندگی هر یک سالمند از سه سالمند در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می‌دهد و می‌تواند آثار روحی و جسمی زیانباری داشته باشد.

علت کم شنوایی در سالمندان

همانطور که پیرچشمی یکی از مشکلات شایع در سنین میانسالی و سالمندی است، پیرگوشی سالمند نیز مشکلی متداول در افراد مسن به شمار می‌رود. به‌طوری‌که طبق آمار بیش از ۵۰ از درصد از سالمندان بالای ۷۵ سال و بیش از ۳۰ درصد از سالمندان بالای ۶۵ سال، به پیرگوشی مبتلا هستند و از این رو محرک‌های صوتی را ضعیفتر از سایر افراد دریافت می‌کنند. درواقع منشا اصلی و علت کم شنوایی در سالمندان بسیار پیچیده است. درحالیکه اغلب موارد پیرگوشی تحت تاثیر تغییرات منفی گوش داخلی ایجاد می‌شوند، پزشکان برخی موارد پیرگوشی را مربوط به گوش میانی و یا عصب حسی شنوایی می‌دانند‌.

برای درک علت این مشکل خوب است نگاهی به سازوکار شنوایی داشته باشیم. لاله گوش و غضروف‌های پیچ‌درپیچ گوش بیرونی امواج صوتی را دریافت نموده و از طریق مجرای شنوایی به پرده صماخ انتقال می‌دهند. این پرده که مرز بین گوش بیرونی و میانی است، با لغزش خود، موجب لغزش سه استخوان ریز گوش میانی می‌شود که استخوان‌های چکشی، رکابی و سندانی نام دارند و در انتهای خود با دریچه بیضی شکلی، به حلزونی وصل می‌شوند. این بخش از گوش داخلی دارای گیرنده‌های مژکداری است که به شیوه مکانیکی تحریک می‌پذیرند و پیام عصبی را به لوب گیجگاهی مخ (مغز) می‌رسانند. حال هر مشکلی که در اثر افزایش سن در هر بخش از کار ایجاد شود، می‌تواند پیرگوشی سالمند را به دنبال داشته باشد.

پیرگوشی از چه سنی شروع ميشود و علائم آن چیست؟

اگر برایتان سوال است که پیرگوشی از چه سنی شروع ميشود؟ باید بدانید که معمولا پیرگوشی در میانسالی و سالمندی رایج است. طبق اطلاعات سازمان بهداشت جهانی، در عصر حاضر دوران سالمندی از ۶۵ سالگی آغاز می‌شود و از همین سن به بعد حدود یک سوم افراد به پیرگوشی سالمند مبتلا خواهند شد.

عواملی چون دیابت و فشار خون تاثیر به سزایی در افزایش ریسک پیرگوشی دارند و همچنین داروهایی مثل داروهای سرطان می‌توانند بر گیرنده‌های حسی گوش اثر منفی بگذارند. همچنین قرار گرفتن در سروصدای زیاد برای مدت طولانی می‌تواند روند کم شنوایی را سرعت ببخشد و حتی پیش‌تر از سن سالمندی، کم شنوایی را به دنبال داشته باشد.

توجه داشته باشید که اگرچه این اختلال بسیار شایع است. اما با اقداماتی بسیار ساده می‌توان از بروز آن پیشگیری نمود. از جمله اینکه سالمند با صدای کمتری از تلویزیون و رادیو استفاده کند و همچنین از حضور در مکان‌های پر سروصدا بدون گوش‌بند جلوگیری نماید. از طرفی پیشگیری از ابتلا به فشار خون و دیابت نیز می‌تواند راهی موثر برای جلوگیری از پیرگوشی به شمار رود.

عوارض پیرگوشی سالمند

• با وجود کم شنوایی در سالمند ارتباط با پرستارسالمند و پزشک بسیار دشوارتر از قبل می‌شود و روند درمان بیماری‌های احتمالی فرد با اختلال جدی مواجه خواهد شد.
• درصورتیکه برای درمان پیرگوشی در سالمند اقدام موثری انجام نشود، فرد از ارتباط موثر با خانواده و دوستان محروم شده و در معرض خطر انزوا، افسردگی و اختلالات رفتاری قرار می‌گیرد.
• سالمند کم شنوا بیشتر در معرض خطرات محیطی کوچک و بزرگ قرار دارد. چراکه یکی از دریچه‌های اصلی ورود اطلاعات خود (گوش) را تا حدی از دست داده است. به‌عنوان مثال خطر تصادف، یکی از خطراتی است که فرد کم شنوا را تهدید می‌کند.

درمان قطعی کم شنوایی چیست؟

اولین گام برای درمان پیرگوشی در سالمندان، مراجعه به یک پزشک متخصص گوش و حلق و بینی یا ادیولوژیست است. فردی که باتوجه به علائم شما بتواند تشخیص صحیحی از وضعیت موجود انجام داده و متناسب با شدت پیرگوشی مناسبترین شیوه درمان قطعی کم شنوایی در سالمندان را به کار گیرد.

پس از تشخيص شدت کم شنوایی در سالمندان، درمان آن با درمان عوامل ایجاد کننده آغاز می‌‌شود. یعنی برای درمان پیرگوشی ابتدا باید درمان دیابت و فشار خون بالا را پیگیری کرد تا مشکل از ریشه برطرف شود‌. همچنین استفاده از هدفون‌ها و صداخفه‌کن‌ها کمک می‌کند فرد در برابر صداهای بلند و آسیب زننده دچار مشکل نشود و پیرگوشی را به کنترل خود درآورد.

استفاده از یک سمعک مناسب و تنظیم شده می‌تواند به طرز چشمگیری شنوایی را بهبود بخشد و در درمان قطعی کم شنوایی در سالمندان به صورت حسی-عصبی موثر واقع شود. البته برای درمان پیرگوشی معمولا دو سمعک لازم است تا هر دو گوش شنوایی خود را به دست آورند و فرد بتواند به خوبی صداها را دریافت، تفکیک و درک نماید.